woensdag 11 september 2013

Van die dingen

de grote en kleine irritaties blijven, zij het dat ik er minder last van heb. Nog altijd is de snol bron van irritatie. Natuurlijk heeft zij voor mij de klassieke rol van aanstichtster van alle kwaad, hoewel ik uiteraard ook niet ontken dat A niet bepaald een frisse rol heeft gespeeld.
Recent hadden we het plan om naar het Dolfinarium te gaan. Kadootje voor S van haar nichtje en W en ik gingen mee. de kinderen hadden dat uitgebreid verteld in Almere. Die kwamen thuis met het verhaal dat de dochter van de snol niet naar het Dolfinarium mocht, want daar werden volgens de snol de dolfijnen mishandeld.
Natuurlijk kun je een mening hebben over de exploitatie van dolfijnen en andere dieren in een commerciele setting als het Dolfinarium. Maar van mishandeling is geen sprake. En als je die mening al hebt, dan nog hou je die voor je tegenover kinderen van 8 en 5. Wat jouw kinderen niet zijn en waarover jij niet beslist wat ze wel en niet mogen in de tijd dat ze bij hun moeder zijn.
Het zat me behoorlijk dwars en ik heb de kinderen uiteraard verteld dat van dit verhaal niks klopte. Gelukkig hebben ze dat ook met eigen ogen gezien en hebben we genoten.
maar o, wat vind ik het dan weer een kutwijf. En wat zou ik er graag voor zorgen dat ze uit het leven van mijn kinderen verdwijnt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten