Het zijn niet altijd sombere tijden meer. Het dagelijkse leven gaat 'zn gangetje'. het blijft lastig om zorg, aandacht en werk te combineern, maar dat is niks nieuws en dat is niet uniek voor mijn situatie.
De hypotheek is, na een hoop gedoe en gezeur, rond en de ark staat nu helemaal op mijn naam.
En ik kijk weer vooruit. Geen handvol, maar een landvol. Na een jaartje te hebben gerommeld met deze of gene via diverse datingsites (waar zouden we zijn zonder internet?) heb ik nu een relatie met T. Hij woont veel te ver weg (120 km hiervandaan), heeft, in tegenstelling tot A, geen haar meer op zijn hoofd. Hij is leuk, gezellig, open en eerlijk. Op dat laatste kan en wil ik niet al te veel meer vertrouwen, maar het weerhoudt me niet van openheid een eerlijkheid mijnerzijds.
De kinderen vinden hem leuk (dat hij een hond heeft, pleit zeker in zijn voordeel) en hij geeft me de nodige rust en ruimte.
Ondanks de wilde plannen die we maken, doen we het rustig aan. Hij heeft ook de nodige littekens opgelopen in zijn leven en heeft geen behoefte aan nieuwe, net zomin als ik.
het gaat de goede kant op.
edit: ik geloof dat ik wel erg blij ben met mijn nieuwe liefde, want ik meld het al 2 x ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten