woensdag 18 juli 2012

2 stappen vooruit

Ik heb nu 2 sessies gehad bij de psycholoog. de eerste keer was het een kwestie van (opnieuw) leeglopen, spuien, zodat zij een beeld van de situatie had. Ze gaf aan dat ik het goed deed, en gaf me wat tips. Ik moest ook een verslag schrijven van de sessie. Het is een pittige tante, die aan een half woord genoeg heeft en begrijpt waar de schoen wringt.
de tweede keer was al een stuk constructiever en ging het ook al wat beter met me. Dat heeft ook wel een oorzaak: ik heb inmiddels een 2e date, die me een uitermate leuke zaterdagvond en -nacht (en zondag) heeft opgeleverd. Voortvarend? ja. 'Rebound' noemen ze dat; snel weer in een relatie 'schieten'. Niet dat dit nu een relatie is; daar ben ik echt nog niet aan toe, maar wat waardering, bewondering, aanspraak en een spiegel zijn me wel wat waard.
De psychologe had het in de gaten en gaf me groot gelijk. Ik vond eigenlijk dat ik me hiermee weer afhankelijk opstelde van een man, maar zo zag zij dat niet: ik ben niet stil in een hoekje blijven zitten, maar heb zelf het initiatief genomen om te kijken wat er meer in de wereld 'te koop' is. Vond ik wel een verrassend inzicht.
Ik voel me weer 25 en ik heb een grijns op mijn gezicht die er maar net af wil.

woensdag 11 juli 2012

geld

Maandag, toen ik met mijn financien bezig was, zag ik dat A de alimentatie en een extra bedrag dat hij betaalt tot de overdracht van de ark, nog niet had overgemaakt. Omdat wij altijd nog een gezamenlijke rekening hebben en ik via internetbankieren zijn rekening kan raadplegen, zag ik dat hij behoorlijk rood stond en ook een behoorlijk geldbedrag aan de snol had overgemaakt.
Omdat hij ook had voorgesteld dat ik zou meebetalen aan zijn kosten van de mediator (die veel hoger waren dan die van mij, omdat ik een tegemoetkoming van de Raad van rechtsbijstand krijg en hij niet) en ik dat geweigerd heb, was ik bang dat hij op die manier zijn geld wilde terughalen. Als het om geld gaat, doen mensen rare dingen.
Ik heb een dag met een steen in mijn maag gelopen en hem 's avonds met lood in mijn schoenen opgebeld. was die lamlul het gewoon vergeten!
Gelukkig maar dat het zoiets onbenulligs was, maar het geeft ook wel aan waar hij met zijn hoofd zit. Niet bij ons.

maandag 9 juli 2012

familiefeestje

Gisteren hadden we het familiefeestje van S. A. kwam om 10 uur, zijn ouders om half 11 en om kwart over 11 was A weer weg.
we hadden samen een kado gekocht, maar hij kwm toch nog met een 'eigen' kado'tje voor S. Ik vermoed hier de hand van de snol in: het was een ringetje en dat is toch echt niet iets waar hij spontaan op zou komen. Maar misschien vergis ik me; ik weet het niet. Ik vond het in ieder geval niet leuk. Maar ik slik; alles voor S.
Zijn ouders en vooral zijn vader, waren ontzettend aangedaan. Wij zijn ondertussen al gewend aan de praktische consequenties en zij overduidelijk niet. De man heeft zo'n beetje de halve dag zijn verdriet weg staan slikken. Wat dat betreft was het wel gelukkig dat A er snel vandoor ging, want daardoor werd het toch nog een soort van gezellig, ondanks de regen.
Maar het is ongelooflijk moeilijk om deze mensen, waar ik zo om geef, zo verdrietig te zien.

zaterdag 7 juli 2012

verjaardag

Vandaag was het verjaardagsfeestje van S. Dinsdag is ze officieel jarig, en vandaag vierde ze haar verjaardagspartijtje.
A. kwam een half uur te laat hier, en liet zich door de snol afzetten. De toon was duidelijk gezet en ik was weer over de zeik; ik wil haar hier niet in de buurt.
We vierden de verjaardag in een speelgebied hier in de buurt, dus behalve taart uitdelen en kinderen in de gaten houden, hoefden we weinig te doen. Maar het was voor het eerst in 4 maanden dat we zo lang in elkaars gezelschap waren en dat was moeizaam.
Geluklig had S het reuze naar haar zin en daar doe je het dan voor.

vrijdag 6 juli 2012

kleine pareltjes

Woensdag toen ik, na het eten, op de vlonder zat met W. die vol enthousiasme bellen stond te blazen, en ik een muziekje op had staan en het lekker weer was, en we eigenlijk alle drie wel aan het genieten waren, kreeg ik wel weer wat moed; utkomtgoed.

dit was het muziekje en het houdt me al een paar dagen op de been:

"Brand New Day" - Sting

How many of you people out there
Been hurt in some kind of love affair
And how many times do you swear that you'll never love again?

How many lonely, sleepless nights
How many lies, how many fights
And why would you want to put yourself through all that again?

"Love is pain," I hear you say
Love has a cruel and bitter way
Of paying you back for all the faith you ever had in your brain

How could it be that what you need the most
Can leave you feeling just like a ghost?
You never want to feel so sad and lost again

One day you could be looking
Through an old book in rainy weather
You see a picture of her smiling at you
When you were still together
You could be walking down the street
And who should you chance to meet
But that same old smile that you've been thinking of all day

You can turn the clock to zero, honey
I'll sell the stock, we'll spend all the money
We're starting up a brand new day

dinsdag 3 juli 2012

psychologe

Het was fijn om bij de psychologe te zijn. Helaas (?) heb ik al wat ervaringen bij diverse therapeuten en ik ben er niet slechter van geworden.
het was natuurlijk wel een half uur brullen. Nog altijd, als ik het verhaal vertel, word ik emotioneel.
de psychologe gaf aan dat ik al wel snel weer veel op de rails heb staan en dat ik dat goed geregeld heb. Uiteraard is dat deel van de therapie, maar zal ze het ook wel menen. Desondanks voelt het niet zo; ik heb het gevoel dat ik doe wat ik moet doen en dat ik dat 'maar' zo goed mogelijk doe. A. doet het niet en er moet toch wat gebeuren. En ik heb liever de touwtjes zelf in handen.
Als 'huiswerk' moest ik een verslag schrijven en kijken of ik een brief aan A (die ik dan niet verstuur; hoewel?) zou kunnen schrijven, dan wel aan de snol.
ik heb nog wat te doen.