weer gezeik

de kinderen komen thuis, enthousiast na een gezellig weekend. Als ik ze naar bed breng, moet ik van ze horen dat de snol de hele zaterdag bij hen is geweest. dit was volledig tegen de afspraken in: ze zou vrijdagavond laat thuiskomen en zaterdagochtend vroeg vertrekken.
Ik ben meer dan witheet en intens verdrietig: hoe kan hij nou denken dat ik dit niet merk en hoe kan hij denken dat ik dit zomaar voorbij laat gaan?
Als ik hem kwaad opbel, komt er een lulverhaal over dat de snol toch later vertrok en dat hij wel zo veel mogelijk weg is geweest met de kinderen. Het zal wel; het is tegen de afspraken en het zou wel zo netjes zijn geweest als hij me hier over had ingelicht. Ik vertel hem dat de kinderen voorlopig niet meer naar hem toe kunnen, omdat hij zich niet aan de afspraken houdt. Hij briest dat hij dan het convenant opblaast en dat hij niet van plan is nog een cent te betalen
Ik stuur hem een mail: als hij het hard wil spelen, kan ik het ook. Maar ik huil, want dit is niet wat ik wil. Ik wil dat hij respect opbrengt voor me, en voor mijn gevoelens. en niet liegt. vooral niet liegt.
Zij speelt hierin natuurlijk ook een uitermate kwalijke rol, want waarom ging ze zaterdag later weg? En hij heeft ongetwijfeld geprobeerd om de 'schade' te beperken door veel weg te gaan, maar het komt niet in zijn hoofd om mij hierover vooraf in te lichten.
En ik voel me een bitch, dat ik hier zo'n stampij om maak. Maar ik verlang respect, voor míjn gevoelens. Dat lijkt me, na een relatie van 11 jaar, niet al te veel gevraagd