Vandaag heb ik tot elf uur in bed gelgen. Een jaar geleden leek het me nog een fantastisch vooruitzicht; nu heb ik er wel van genoten, maar met een bijsmaak. Ik miste de aanwezigheid van de kinderen, hun warme lijfjes tegen me aan in bed. En het was zó stil in huis.
Vanmiddag ben ik met mijn vader naar mijn broer geweest en daarna in mijn eentje langs het strand gelopen. de zee maakt mijn hoofd leeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten