Woensdag hadden we sessie deel 4 bij de mediator. A. was op tijd gekomen, en nadat we de kinderen naar school hadden gebracht, hadden we nog een aardig gesprek, over net iets meer dan koetjes en kalfjes. Hoewel ik wel weer even moest rammen voordat hij doorhad dat hij met mij dingen moet overléggen ('als ik de kinderen meeneem naar Artis, hoef ik dat toch ook niet te vertellen?') maar hij gaf toe dat dat wel handig was.
Bij de mediator ging het financiele gedeelte goed, maar het gedeelte over de aanwezigheid van de snol als de kinderen er zijn, liep faliekant mis. De mediator heeft met ons allebei apart gesproken en heeft ons samen laten praten, maar op een gegeven moment was ik er zó klaar mee, dat ik de handdoek in de ring gooide. A. beende woest weg.
Het was onnatuurlijk als de snol er niet zou zijn als de kinderen bij hem zijn, ze woont er toch en ze is er het grootste gedeelte van de tijd niet (dat het onnatuurlijk is dat je na een relatie van 12 jaar binnen 3 maanden met een ander samenwoont, mag ik niet zeggen) en de kinderen weten toch dat de snol er woont? Dat ik misselijk wordt bij het idee dat de snol met haar poten aan mijn kinderen zit en dat 12 jaar relatie blijkbaar geen basis biedt voor een beetje compassie van zijn kant, doet allemaal niet terzake; ze willen wel 2 keer zorgen dat ze weg is, maar daarna moet het maar klaar zijn.
Ik ben nog wel gaan werken, maar effectief ben ik niet geweest: dat iemand die mij 12 jaar zó na stond, mij zo als oud vuil behandelt, doett ongenadig pijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten