Best druk, in je eentje......
W. is jarig geweest in november. We hebben met z'n 2-en het kinderfeestje gedaan, hier thuis. A. is zelfs blijven eten, zonder mokken, zonder gedoe.
Zondag was het familiefeestje, waar hij niet bij was, maar zijn ouders wel. Wonderbaarlijk, maar de kinderen doen alsof dat de normaalste zaak van de wereld is, dat hun vader niet bij het feestje is. Ik denk dat ze dat ook echt vinden. Het was in ieder geval erg gezellig en W. is lekker verwend.
A. heeft diverse onderzoeken ondergaan, naar aanleiding van de epileptische aanval. Daar is niets uitgekomen. Hij heeft nu een kans van 10% dat hij binnen een jaar nog een aanval krijgt. Drie maanden na de aanval zal hij weer mogen autorijden.
Ondertussen ben ik nog met de bank in onderhandeling over de hypotheek. Ik mag 'm nu overnemen, maar er moeten nog wel allerlei notariele en andere activiteiten worden uitgevoerd. met bijbehorend prijskaartje.
Woensdag vieren we Sinterklaas. Na lang heen-en-weer ge-WhatsApp zijn we overeengekomen dat we het hier, met zijn viertjes, vieren. Moet ik alleen nog wel een kado'tje voor mezelf kopen. Voor de kinderen heb ik alles al.
Ik heb overigens ook nog steeds een kádo'tje voor A. liggen, dat ik kocht in het weekend voor hij me vertelde dat hij wegging. Ik denk dat ik het toch maar ga geven.
De kinderen gaan goed; ze hadden goede rapporten en de juffen merken er weinig van, dat we uit elkaar zijn.
En met mij? met mij gaat het goed. het ergste drama is er nu af. Ik kan genieten van de kinderen en van de dagen dat ik alleen ben (nou ja: alleen.....). Ik moet hard werken en veel doen, maar ik heb ook weinig zinloze discussies meer over wie wat doet. Natuurlijk zou ik mijn leven weer het liefste met iemand delen, maar zoals het nu gaat, is het ook OK.
Berg op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten