Alles van waarde is weerloos...
En toen was het stuk. Wat zo leuk begon en wat, naar mijn gevoel steeds beter werd, is over. Door stomme dingen, door de verkeerde dingen te doen en te zeggen, door onuitgesproken verwachtingen, door bagage aan beide kanten die onoverkomenlijk is geworden.
Ik kreeg er weer vertrouwen in; vertrouwen op een toekomst met z'n 2-en. Ik wil het niet, maar het kan niet anders; hij heeft het gevoel dat hij niet anders kan en ik kan ook niet anders. Maar het doet zo godvergeten pijn....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten