tag:blogger.com,1999:blog-47248877423428435452024-03-08T14:58:59.556-08:00Verzuipendrowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.comBlogger62125tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-60221553462246296232013-10-07T11:00:00.004-07:002013-10-07T11:00:48.578-07:00Houvast<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Blijkbaar moet ik op de bodem van de put komen, om er weer uit te kunnen klimmen. Alleen kan ik in die fase nog altijd niet overzien dat er echt een uitweg is, en houvast.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Vanmorgen lag ik om 5 uur weer ouderwets te malen, lag ik weer allerlei argumenten te verzinnen om hem te overtuigen. Argumenten waarvan ik bij voorbaat weet dat ze niet zullen aankomen; hij heeft zijn visie, ik de mijne en die komen voorlopig niet bij elkaar. Hij heeft zijn verleden en ik het mijne en dat maakt ons allebei kwetsbaar.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">In plaats van te sporten ben ik eens gaan opruimen in huis, werkt best therapeutisch. En aan het einde van de ochtend was de ergste stress er wel uit.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het komt niet meer goed, maar dat is dan maar zo.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">De reactie van Repel, en het mailtje van een bekende onbekende deden me al veel goed. Het komt wel goed, linksom of rechtsom. Ik ben er (nog) kwetsbaarder uitgekomen dan ik al was en het zal ook wel weer even duren voor ik iemand weer vertrouw. Voorlopig moet ik het zelf doen, met steun van anderen.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-9418353620122576222013-10-06T10:49:00.000-07:002013-10-06T10:49:11.617-07:00Opnieuw<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag was een meer dan klotedag. Uitgeslapen en wakker geworden met maar 1 onderwerp in mijn hoofd. Piekeren, tobben, over het waarom. En ondanks het toch wel soort van positieve telefongesprek komt gaandeweg het besef dat ik wéér opnieuw moet beginnen, dat ik er wéér alleen voor sta, dat ik het wéér alleen moet doen en mijn buffer kwijt ben . Samen met het besef dat hij dat niet heeft, maakt me dat gek. Ik weet dat ik het kan, maar ik heb in de 40 minuten dat ik in de auto zat alleen maar gegild dat ik het niet kán en dat ik het niet wíl. Ik wil die pijn niet meer, ik wil dat verdriet niet meer.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Godzijdank kon ik aan het einde van de dag gelukkig bij J terecht. Die me begrijpt. Die even net de dingen zegt die ik nodig heb. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En samen met 2 vrienden hebben we in de tuin gezeten, bier gedronken en sigaretten gerookt. Gezegd dat het wel weer goed komt. Dat ik het idd zelf moet doen, maar niet alleen. Dat ik goed voor mezelf moet zorgen en lief voor mezelf moet zijn. Dat mijn kwetsbaarheid mijn kracht is, maar ook zorgt voor dat onmetelijke verdriet. Dat hij me niet kan bieden wat ik nu nodig heb. Dat ik ben wie ik ben en ik mezelf iet op essentiele punten kan veranderen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Dat alles zorgde ervoor dat dag niet zo slecht eindigde als hij begon.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-60078284861236898962013-10-03T10:25:00.001-07:002013-10-03T10:25:49.119-07:00kapot<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Alles van waarde is weerloos...</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">En toen was het stuk. Wat zo leuk begon en wat, naar mijn gevoel steeds beter werd, is over. Door stomme dingen, door de verkeerde dingen te doen en te zeggen, door onuitgesproken verwachtingen, door bagage aan beide kanten die onoverkomenlijk is geworden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik kreeg er weer vertrouwen in; vertrouwen op een toekomst met z'n 2-en. Ik wil het niet, maar het kan niet anders; hij heeft het gevoel dat hij niet anders kan en ik kan ook niet anders. Maar het doet zo godvergeten pijn....</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-62091368241256572492013-09-16T05:22:00.000-07:002013-09-16T05:22:00.756-07:00bericht terug<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">tot 10 tellen en een dag wachten met een reply levert best nette antwoorden op:</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #1f497d; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>Ik denk dat je een aantal dingen door elkaar haalt. Jij betaalt
mij alimentatie, om de zorg voor de kinderen te kunnen garanderen. de kosten
die jij maakt voor die zorg, vallen niet onder de alimentatie. Dan hadden we
voor co-ouderschap moeten kiezen, zodat we daadwerkelijk de kosten konden
delen. Het is jouw keuze geweest dat niet te doen. Dat betekent dat jij mij
maandelijks een bedrag betaalt voor de kosten van levensonderhoud. Hoe jij je
zorgtaken financiert, is jouw zorg.<o:p></o:p></em></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>
</em></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #1f497d; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>Je reiskosten maak je toch, want je moet ook naar je werk
rijden. Dat jij maandelijks 6 uren opneemt, verbaast me; toen wij nog samen
waren, werkte je donderdag en maandag langer. Dat kun je nu ook doen. De kosten
die je maakt om de kinderen naar Almere te nemen, is je eigen risico; jij hebt
er zelf voor gekozen om in Almere te gaan wonen.<o:p></o:p></em></span></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>
</em></span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #1f497d; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt;"><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>Ik vind het vervelend voor je dat je financiele problemen hebt.
Je kunt misschien ook wat minder kleding voor de kinderen kopen; dat valt onder
de alimentatie en ben ik verantwoordelijk voor. En op speelgoed zou je ook
kunnen bezuinigen; de kinderen hun speelgoed ook meenemen naar Almere.<o:p></o:p></em></span></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="color: #1f497d; font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11pt;"><o:p> </o:p></span></div>
drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-42246157718193844052013-09-15T12:08:00.001-07:002013-09-15T12:08:42.178-07:00fragiel<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">De fragiele stabiliteit</span> <span style="font-family: Verdana, sans-serif;">barst weer als een kaartenhuis ineen. Vandaag stuurde A een mail met de volgende tekst:</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>Ik heb iets wat ik je al een hele tijd wil voorleggen. Het
gaat over extra kosten die ik maak, die naar mijn mening bij de alimentatie
horen, of kosten die ik maak waar we, of in ieder geval ik, nooit rekening mee
heb gehouden dat ik die zou maken. Ik heb een overzichtje gemaakt (zie word
document). Ik ben benieuwd wat jij er van vind. Ik hoop dat we samen tot een
afspraak kunnen komen. </em></span></div>
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>
</em></span><span style="font-family: Verdana, sans-serif;"><em>Ik zou zelf de afspraken die we nu hebben staan, het liefst
zo houden, maar dat ik maandelijks minder hoef te betalen. Zelf zat ik te
denken aan 100 € minder. Ben benieuwd wat jij er van vindt.</em></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">In het Word-dcument voert hij de reiskosten op die hij maakt als hij de kinderen ophaalt om ze naar school te brengen, de treinkaartjes als hij ze mee naar Almere neemt, de uren die hij opneemt om de kinderen naar school te brengen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Los van het feit dat dat (gelukkig) niet zomaar kan allemaal, doet het me meer dan zeer. De zorg voor de kinderen ziet hij als een kostenpost.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik vermoed dat het ingegeven is door het feit dat het hem meer kost dan hij ingeschat had, dat hij het gevoel heeft dat hij benadeelt is in het convenant (wat niet geheel bezijden de waarheid is, maar daar heeft hij zelf mee ingestemd) en het feit dat de sol een groter gat in haar hand heeft dan hij kan financieren. Dan maar beknibbelen op je ex en je kinderen.</span><br />
<div class="MsoNormal" style="margin: 0cm 0cm 0pt;">
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">het doet zo zeer</span></div>
drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-21138276784570537072013-09-12T11:12:00.000-07:002013-09-13T14:22:30.947-07:00niet alleen kommer en kwel<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het zijn niet altijd sombere tijden meer. Het dagelijkse leven gaat 'zn gangetje'. het blijft lastig om zorg, aandacht en werk te combineern, maar dat is niks nieuws en dat is niet uniek voor mijn situatie.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">De hypotheek is, na een hoop gedoe en gezeur, rond en de ark staat nu helemaal op mijn naam.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">En ik kijk weer vooruit. Geen handvol, maar een landvol. Na een jaartje te hebben gerommeld met deze of gene via diverse datingsites (waar zouden we zijn zonder internet?) heb ik nu een relatie met T. Hij woont veel te ver weg (120 km hiervandaan), heeft, in tegenstelling tot A, geen haar meer op zijn hoofd. Hij is leuk, gezellig, open en eerlijk. Op dat laatste kan en wil ik niet al te veel meer vertrouwen, maar het weerhoudt me niet van openheid een eerlijkheid mijnerzijds.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">De kinderen vinden hem leuk (dat hij een hond heeft, pleit zeker in zijn voordeel) en hij geeft me de nodige rust en ruimte.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ondanks de wilde plannen die we maken, doen we het rustig aan. Hij heeft ook de nodige littekens opgelopen in zijn leven en heeft geen behoefte aan nieuwe, net zomin als ik.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">het gaat de goede kant op.</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">edit: ik geloof dat ik wel erg blij ben met mijn nieuwe liefde, want ik meld het al 2 x ;-)</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-6177723129241011302013-09-11T14:26:00.004-07:002013-09-11T14:26:58.354-07:00Van die dingen<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">de grote en kleine irritaties blijven, zij het dat ik er minder last van heb. Nog altijd is de snol bron van irritatie. Natuurlijk heeft zij voor mij de klassieke rol van aanstichtster van alle kwaad, hoewel ik uiteraard ook niet ontken dat A niet bepaald een frisse rol heeft gespeeld.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Recent hadden we het plan om naar het Dolfinarium te gaan. Kadootje voor S van haar nichtje en W en ik gingen mee. de kinderen hadden dat uitgebreid verteld in Almere. Die kwamen thuis met het verhaal dat de dochter van de snol niet naar het Dolfinarium mocht, want daar werden volgens de snol de dolfijnen mishandeld.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Natuurlijk kun je een mening hebben over de exploitatie van dolfijnen en andere dieren in een commerciele setting als het Dolfinarium. Maar van mishandeling is geen sprake. En als je die mening al hebt, dan nog hou je die voor je tegenover kinderen van 8 en 5. Wat jouw kinderen niet zijn en waarover jij niet beslist wat ze wel en niet mogen in de tijd dat ze bij hun moeder zijn.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het zat me behoorlijk dwars en ik heb de kinderen uiteraard verteld dat van dit verhaal niks klopte. Gelukkig hebben ze dat ook met eigen ogen gezien en hebben we genoten. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">maar o, wat vind ik het dan weer een kutwijf. En wat zou ik er graag voor zorgen dat ze uit het leven van mijn kinderen verdwijnt. </span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-37533609646481078762013-09-10T13:33:00.003-07:002013-09-10T13:33:52.887-07:00hij doet het weer!<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het leek alsof ik inlogproblemen had, maar die zijn opgelost. Dus ik kan weer bloggen!</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">ondanks de relatieve rust is er ook veel gebeurd; op een enkele hevige ruzie met A. na gaat het contact steeds beter. De verjaardag van S is in relatieve harmonie gevierd en op het partijtje hebben we zelfs over meer gepraat dan alleen koetjes en kalfjes. Heb hem zelfs kunnen vertellen over iets wat me dwars zat, zonder dat dat nu een heel groot drama werd.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Natuurlijk kocht hij voor de verjardag van S een ander kado dan we hadden afgesproken, zonder overleg, komt de snol mee naar het vakantie-eiland (drie keer naar gevraagd, ontkennend geantwoord). Gelukkig wel zo verstandig niet meegenomen naar het feestje zelf, zoveel verstand heeft ze nog wel.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ondertussen heb ik een relatie. Pril, maar het voelt goed. Kinderen vinden hem leuk (dat hij een hond heeft, scheelt wel in de acceptatie). A. heeft hem al een paar keer ontmoet; vorige week stond de een zijn motorpak aan en de ander zijn pak uit te trekken toen ik thuiskwam. Apart ;-)</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">het gaat de goede kant op</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-81944646150731250072012-12-09T06:28:00.003-08:002012-12-09T06:28:46.033-08:00Soms<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Meestal ben ik er wel aan gewend. Dat het leven anders is geworden, dat ik de zorg voor de kinderen het grootste gedeelte alleen doe. Hoewel A. behoorlijk goed meewerkt en hier 3 dagen per week de kinderen haalt en brengt en kookt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Maar soms, zoals vrijdagavond, dan ben ik weer heel boos. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">W. lag in bed en ik was S. nog een verhaaltje aan het voorlezen. Plotseling hoorde ik iets vallen en daarna W. huilen. Ik ging kijken en W. was erg overstuur. De foto, waar hij en zijn vader opstaan, was achter het bed gevallen en hij kon hem niet vinden. 'Want ik mis papa zo!'. 's nachts, toen ik nog even ging kijken, sliep hij met de foto in zijn handen. Ook de volgende dag, toen ik er nog even op terugkwam, zei hij weer, dat hij het zo erg vond, dat papa hier niet meer woonde.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En dan word ik weer zó boos. Dat hij mij dit aan heeft gedaan, is tot daar aan toe. Maar dat hij dit, willens en wetens, zijn kinderen heeft aangedaan; dat ráákt me. En snijdt door mijn ziel.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-91556235153214224912012-12-01T07:28:00.001-08:002012-12-01T07:28:53.110-08:00november en december<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Best druk, in je eentje......</span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">W. is jarig geweest in november. We hebben met z'n 2-en het kinderfeestje gedaan, hier thuis. A. is zelfs blijven eten, zonder mokken, zonder gedoe.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Zondag was het familiefeestje, waar hij niet bij was, maar zijn ouders wel. Wonderbaarlijk, maar de kinderen doen alsof dat de normaalste zaak van de wereld is, dat hun vader niet bij het feestje is. Ik denk dat ze dat ook echt vinden. Het was in ieder geval erg gezellig en W. is lekker verwend.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">A. heeft diverse onderzoeken ondergaan, naar aanleiding van de epileptische aanval. Daar is niets uitgekomen. Hij heeft nu een kans van 10% dat hij binnen een jaar nog een aanval krijgt. Drie maanden na de aanval zal hij weer mogen autorijden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ondertussen ben ik nog met de bank in onderhandeling over de hypotheek. Ik mag 'm nu overnemen, maar er moeten nog wel allerlei notariele en andere activiteiten worden uitgevoerd. met bijbehorend prijskaartje.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Woensdag vieren we Sinterklaas. Na lang heen-en-weer ge-WhatsApp zijn we overeengekomen dat we het hier, met zijn viertjes, vieren. Moet ik alleen nog wel een kado'tje voor mezelf kopen. Voor de kinderen heb ik alles al.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik heb overigens ook nog steeds een kádo'tje voor A. liggen, dat ik kocht in het weekend voor hij me vertelde dat hij wegging. Ik denk dat ik het toch maar ga geven.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">De kinderen gaan goed; ze hadden goede rapporten en de juffen merken er weinig van, dat we uit elkaar zijn. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En met mij? met mij gaat het goed. het ergste drama is er nu af. Ik kan genieten van de kinderen en van de dagen dat ik alleen ben (nou ja: alleen.....). Ik moet hard werken en veel doen, maar ik heb ook weinig zinloze discussies meer over wie wat doet. Natuurlijk zou ik mijn leven weer het liefste met iemand delen, maar zoals het nu gaat, is het ook OK.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Berg op.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-42969594973104573162012-10-29T14:36:00.001-07:002012-10-29T14:36:52.252-07:00een nieuwe wending<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dit weekend waren de kinderen bij A. Ik had wat foto's geWhatsAppt gekregen, waaruit bleek dat ze in een binnenspeeltuin waren. om half 6 kreeg ik een hevig geemotioneerde A aan de telefoon, waarna de snol het overnam. A bleek een epileptische aanval te hebben gehad. De kinderen hebben de aanval zelf niet gezien, maar wel alle fuzz eromheen; de paniek, de ambulance, het ziekenhuis. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Er is een CT-scan gemaakt, waaruit vooralsnog niks ernstigs bleek. vrijdag heeft A een EEG en er wordt nog een MRI gemaakt. A mag de eerste tijd geen alcohol en hij mag drie maanden geen autorijden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">A en de snol hebben de kinderen teruggebracht, want dat zagen ze even niet zitten. De kinderen hebben hier geslapen en zijn de volgende dag weer met A en de snol meegegaan, naar het strand en naar A-stad.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Omdat ze al kwamen toen de kinderen nog aan het ontbijt zaten, heb ik A gevraagd of de snol even mee naar binnen wilde. Die zag ik dus ook weer voor het eerst sinds een jaar.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Zij heeft natuurlijk de schrik van haar leven gehad en moest met drie kinderen achter de ambulance aan. Op de locatie was gelukkig goede hulp in de vorm van een verpleegkundige en een BHV-er.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het heeft natuurlijk ook voor mij consequenties. A kan nu niet met de motor uit A-stad komen om de kinderen op te halen, maar komt met de trein. Hij weet niet wat de oorzaak is van de aanval; hopelijk is het niks ernstigs.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Mij heeft het iets milder gemaakt.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-9549980864752395562012-10-14T10:02:00.000-07:002012-10-14T10:02:18.065-07:00Kutweek<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dit was een kutweek. met een fijn einde, dat dan weer wel.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik had dinsdag een werkactiviteit buiten werktijden. A wilde niet hier 'oppassen'. Hij zou oppas regelen (nadat ik de eerste 2 zelf al had geprobeerd). Had hij niet gedaan (les 1 uit het grote echtscheidingsboek: slechte eigenschappen van je ex worden na de scheiding niet beter). Maandagavond mailde hij me dat hij de kinderen dan dinsdagavond wel mee naar A. zou nemen en woensdagmorgen weer naar school zou brengen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Veto: geen gesleep met de kinderen als het niet nodig is. Maar hij had maandagavond niet meer geantwoord, dus dinsdagmorgen moest de discussie afgerond worden. Dat liep uit de hand, waar de kinderen bij waren. Een klein kind zou zich volwassener hebben gedragen dan hij deed: stampvoeten en schreeuwen. Pas toen ik, uit pure frustratie, ging huilen, kalmeerde hij en viel er een soort van gesprek te voeren. We spraken af dat hij de oppas zou bellen en als dat niet zou lukken, ik de werkactiveit zou skippen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Halverwege de dag belde ik hem en gaf hij aan, toch hier op te willen passen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Toen ik 's avonds terug kwam, vroeg ik waarom hij dan uiteindelijk besloten had, toch hier te willen blijven.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik had het kunnen weten, want dat hij niet zelf besloten, dat had de snol hem ingefluisterd. Overigens is ze daarmee wel 1,5 millimeter in mijn achting gestegen. hij niet.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik heb weer eens een gesprek proberen te voeren over het waarom. Maar dat had ik beter kunnen laten: ik kreeg nog weer een paar messen in mijn rug: dat hij al heel lang niet meer wilde. En dat, als een relatie slecht is, er 2 mensen schuldig zijn. Dat hij het niet eerlijk vond dat hij overal de schuld van kreeg.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ach ja: dan moet je wel weten dat de relatie slecht is. Dan moet de één dat aan de ander vertellen. En niet als een kleuter lopen mokken. En ik weet zeker dat de relatie niet zó slecht was. het latste half jaar ja, toen was het slecht, dat voelde ik. Maar daarvoor niet.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik denk dat hij redenen zoekt voor zijn gevoelens en die creeert. Beetje jammer dat dat betekent dat ík 'het' heb gedaan.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-91903531546845334782012-10-08T13:34:00.001-07:002012-10-08T13:34:24.450-07:00The soundtrack of my sorrow<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">in de eerste dagen, weken van de onheilstijding was ik erg veel met muziek bezig; het gaf me rust, steun en het sleurde me soms helemaal mee, de diepte in. De eerste weken luisterde ik erg veel naar Acda en de Munnik, de CD van 't Heerst. Vooral de tekst van 'Suiker en azijn' en 'Geluk heb je te leen' spraken me erg aan. Maar ook de laatste CD van Daniel Lohues bood me herkenning:'Proaten doen we later wel' en 'Waorom vuult 't zo' </span><br />
<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gaandeweg is de muziek me minder gaan opslorpen, maar nog steeds speelt muziek een belangrijke rol in de verwerking; af en toe schiet ik nog behoorlijk vol bij het horen van een bepaald nummer en dan vooral de tekst'. Overigens is het opvallend hoeveel liedjes de term 'verdrinken' dan wel 'drowning' gebruiken als het over liefdesverdriet gaat. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Teksten als 'just because it feels good, does not make it right' raken me. Maar ook 'Keep your head up' van Ben Howard raakt de juiste snaar. of 'Survivór' van Destiny's child.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik heb een playlist samengesteld op Spotify, met de titel van dit logje.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">ooit komt er een moment dat ik als afsluiter 'ik ben gelukkig zonder jou' er op kan zetten. ;-)</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-4540822764310766652012-10-04T10:59:00.000-07:002012-10-04T10:59:06.981-07:00doorgaan<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Inmiddels zijn we ruim een maand verder. De kinderen gaan weer naar school, ik werk 3,5 dag per week, waarvan een halve dag thuis, op donderdag. A. haalt de kinderen 3 ochtenden per week op om naar school te brengen, haalt ze 2 dagen per week op van de BSO en kookt 3 x per week voor ons. De weekenden zijn verdeeld.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">De hypotheek is nog altijd niet rond; de bank doet moeilijk en we hebben meerdere malen om de tafel moeten zitten om het convenant dusdanig te maken dat de bank akkoord gaat.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het gaat. Soms gaat het goed, soms gaat het minder. De bezoeken aan de psycholoog heb ik afgerond, vooral het laatste gesprek was voor mij behoorlijk verhelderend. Het kwam er op neer dat ik vooral afstand moet nemen en me niet meer door A. moet laten raken. Hij is niet meer de persoon die hij was; door zijn daden is hij iemand geworden die ik niet meer als vriend wil hebben. Helemaal waar, maar makkelijker gezegd dan gedaan.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;"></span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik ben vooral nog boos, heel boos. Dagelijks voer ik in mijn hoofd nog allerlei 'discussies' met hem. Ik droom geregeld over hem, waarbij ik hem helemaal in elkaar sla, om maar tot hem door te dringen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Dat moet slijten. Maar ik ben bang dat dat nog heel lang gaat duren en nooit meer helemaal over zal gaan.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-50123317039933443642012-09-02T11:59:00.001-07:002012-09-02T11:59:28.825-07:00einde van de vakantie<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag was de laatste dag van de vakantie. De eerste vakantie alleen. de kinderen zijn een week bij de ouders van A. geweest, ik ben 3 dagen op een eiland geweest met mijn date en ik ben met de kinderen een week naar hetzelfde eiland geweest. Het was een leuke week en ondanks dat ik er een beetje tegenop zag, was het zeker geslaagd. We hebben heel veel gedaan en dat was voor ons alledrie erg leuk. Wel mis je de momenten om dingen te delen: de kleine ergernissen over de kinderen, maar ook de leuke dingen. De dingen die je niet hoeft uit te spreken, maar wel deelt. En het feit dat je er niet even alleen op uit kunt, om uit te waaien. De compensatie op de diverse social media biedt gedeeltelijk uitkomst, en foto's WhatsAppen naar hun vader; daar moet je het mee doen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Maar het scheelt ook een hoop discussies (die met de kinderen alleen zijn al vermoeiend genoeg) en heel vervelend was het nu ook weer niet. Het scheelt wel dat we op het eiland waren, waar ik in mijn jeugd al op vakantie ging en waar het vakantiegevoel aan vastgeklonken zit.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Morgen weer in het gareel</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-36023785779699092602012-08-17T10:57:00.000-07:002012-08-17T10:57:04.421-07:00beetje zeer<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Eigenlijk gaat het best goed. we gaan nog een weekje met z'n 3-tjes naar Texel, het is mooi weer en de kinderen hebben zich in E. prima vermaakt. Ik was met mijn date drie dagen op Texel wat ook prima bevallen is. </span><span style="font-family: Verdana;">ik ben aan het klussen in huis, wat hard nodig is.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Vanmiddag had ik een telefonisch gesprek met de bank over de overname van de hypotheek. dat gaat zeker niet zonder slag of stoot, maar gelukkig heb ik daar goede hulp bij. Dat was maar goed ook, want toen ik vragen kreeg of ik de hypotheek momenteel wel kon betalen, hoeveel ik kwijt was per mand aan boodschappen en welke contributies ik per maand voor de kinderen betaalde, kreeg ik het toch te kwaad en werd ik emotioneel. Waarschijnlijk komt het allemaal wel goed, maar dit is gewoon niet leuk.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Vanavond heeft A. hier gegeten. Hij sputterde een beetje tegen, maar logistiek was dat het handigst vandaag. En als je dan met z'n vieren weer zo zit te eten, weet je weer wat je zo ontzettend mist. En wat gewoon niet meer komt. Niet al het grote, het hemelbestormende, maar de gewone, kleine dingen.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-37468365488198848512012-08-01T10:45:00.001-07:002012-08-01T10:45:32.568-07:00sudderen<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">het is eigenlijk gewoon rustig nu, op diverse fronten. De kinderen hebben vakantie. We zijn met z'n 3-tjes bij mijn vader en zijn nieuwe vriedin in een vakantiepark geweest, wat voor de kinderen heerlijk was. Ze hebben heerlijk gespeeld en in het zwembad hangen. Ik kon af en toe uitslapen en ik werd goed verzorgd.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Nu zijn ze drie dagen bij A. in A. dat is best lang en ik vind het nog steeds stil in huis. het stelt me echter ook in staat dingen te doen die noodzakelijk zijn en met 2 kinderen erbij best lastig zijn.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En ook geeft het me tijd die ik ongestoord kan doorbrengen met mijn date. Voor meerdere partijen wel zo rustig. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Volgende week gaan ze een hele week naar opa en oma in E. Ik ga ze zaterdag brengen en A haalt ze het weekend er op weer op. Ook best lang, maar ze gaan het ongetwijfeld goed doen. Zo hebben ze in ieder geval een leuke vakantie, zonder dat we echt weggaan.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Het contact met A gaat nog steeds zuiver over de kinderen. Hij blijft zich ongemakkelijk gedragen als hij hier is. en het contact tussen de kinderen en de snol is ook meer dan me lief is. Vooral als de snol zich denkt te moeten bemoeien met zaken die haar niet aangaan. Zo vertelde S me, dat de snol haar te jong vindt voor gaatjes. S. wil die graag hebben. Dat zijn dus dingen waar de snol zich niet mee moet bemoeien. Natuurlijk hoor ik het uit een kindermond, en kan het best zijn dat het anders gegaan is, maar mijn haren gingen toch behoorlijk overeind staan. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik vrees dat dat, gezien het nogal impulsieve gedrag van de snol niet de laatste keer is dat dit soort dingen zich voordoen.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-37078482076924105182012-07-18T13:36:00.000-07:002012-07-18T13:36:27.382-07:002 stappen vooruit<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ik heb nu 2 sessies gehad bij de psycholoog. de eerste keer was het een kwestie van (opnieuw) leeglopen, spuien, zodat zij een beeld van de situatie had. Ze gaf aan dat ik het goed deed, en gaf me wat tips. Ik moest ook een verslag schrijven van de sessie. Het is een pittige tante, die aan een half woord genoeg heeft en begrijpt waar de schoen wringt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">de tweede keer was al een stuk constructiever en ging het ook al wat beter met me. Dat heeft ook wel een oorzaak: ik heb inmiddels een 2e date, die me een uitermate leuke zaterdagvond en -nacht (en zondag) heeft opgeleverd. Voortvarend? ja. 'Rebound' noemen ze dat; snel weer in een relatie 'schieten'. Niet dat dit nu een relatie is; daar ben ik echt nog niet aan toe, maar wat waardering, bewondering, aanspraak en een spiegel zijn me wel wat waard.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">De psychologe had het in de gaten en gaf me groot gelijk. Ik vond eigenlijk dat ik me hiermee weer afhankelijk opstelde van een man, maar zo zag zij dat niet: ik ben niet stil in een hoekje blijven zitten, maar heb zelf het initiatief genomen om te kijken wat er meer in de wereld 'te koop' is. Vond ik wel een verrassend inzicht.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik voel me weer 25 en ik heb een grijns op mijn gezicht die er maar net af wil.</span><br />drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-79143924321212064502012-07-11T12:23:00.001-07:002012-07-11T12:23:05.536-07:00geld<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Maandag, toen ik met mijn financien bezig was, zag ik dat A de alimentatie en een extra bedrag dat hij betaalt tot de overdracht van de ark, nog niet had overgemaakt. Omdat wij altijd nog een gezamenlijke rekening hebben en ik via internetbankieren zijn rekening kan raadplegen, zag ik dat hij behoorlijk rood stond en ook een behoorlijk geldbedrag aan de snol had overgemaakt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Omdat hij ook had voorgesteld dat ik zou meebetalen aan <em>zijn</em> kosten van de mediator (die veel hoger waren dan die van mij, omdat ik een tegemoetkoming van de Raad van rechtsbijstand krijg en hij niet) en ik dat geweigerd heb, was ik bang dat hij op die manier zijn geld wilde terughalen. Als het om geld gaat, doen mensen rare dingen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik heb een dag met een steen in mijn maag gelopen en hem 's avonds met lood in mijn schoenen opgebeld. was die lamlul het gewoon vergeten!</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Gelukkig maar dat het zoiets onbenulligs was, maar het geeft ook wel aan waar hij met zijn hoofd zit. Niet bij ons.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-26849938686516592912012-07-09T00:04:00.006-07:002012-07-09T00:04:57.072-07:00familiefeestje<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Gisteren hadden we het familiefeestje van S. A. kwam om 10 uur, zijn ouders om half 11 en om kwart over 11 was A weer weg.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">we hadden samen een kado gekocht, maar hij kwm toch nog met een 'eigen' kado'tje voor S. Ik vermoed hier de hand van de snol in: het was een ringetje en dat is toch echt niet iets waar hij spontaan op zou komen. Maar misschien vergis ik me; ik weet het niet. Ik vond het in ieder geval niet leuk. Maar ik slik; alles voor S.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Zijn ouders en vooral zijn vader, waren ontzettend aangedaan. Wij zijn ondertussen al gewend aan de praktische consequenties en zij overduidelijk niet. De man heeft zo'n beetje de halve dag zijn verdriet weg staan slikken. Wat dat betreft was het wel gelukkig dat A er snel vandoor ging, want daardoor werd het toch nog een soort van gezellig, ondanks de regen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Maar het is ongelooflijk moeilijk om deze mensen, waar ik zo om geef, zo verdrietig te zien.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-13718479516208672022012-07-07T13:54:00.002-07:002012-07-07T13:54:23.445-07:00verjaardag<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Vandaag was het verjaardagsfeestje van S. Dinsdag is ze officieel jarig, en vandaag vierde ze haar verjaardagspartijtje.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">A. kwam een half uur te laat hier, en liet zich door de snol afzetten. De toon was duidelijk gezet en ik was weer over de zeik; ik wil haar hier niet in de buurt.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">We vierden de verjaardag in een speelgebied hier in de buurt, dus behalve taart uitdelen en kinderen in de gaten houden, hoefden we weinig te doen. Maar het was voor het eerst in 4 maanden dat we zo lang in elkaars gezelschap waren en dat was moeizaam. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Geluklig had S het reuze naar haar zin en daar doe je het dan voor.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-66470953828002775572012-07-06T12:40:00.003-07:002012-07-06T12:40:39.735-07:00kleine pareltjes<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Woensdag toen ik, na het eten, op de vlonder zat met W. die vol enthousiasme bellen stond te blazen, en ik een muziekje op had staan en het lekker weer was, en we eigenlijk alle drie wel aan het genieten waren, kreeg ik wel weer wat moed; utkomtgoed.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;">dit was het muziekje en het houdt me al een paar dagen op de been:</span><br />
<br />
<strong><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">"Brand New Day" - Sting<br /></span></strong><br />
<div style="margin-left: 10px; margin-right: 10px;">
<!-- start of lyrics --><span style="font-family: Verdana, sans-serif;">How many of you people out there<br />Been hurt in some kind of love affair<br />And how many times do you swear that you'll never love again?<br /><br />How many lonely, sleepless nights <br />How many lies, how many fights <br />And why would you want to put yourself through all that again?<br /><br />"Love is pain," I hear you say <br />Love has a cruel and bitter way <br />Of paying you back for all the faith you ever had in your brain<br /><br />How could it be that what you need the most <br />Can leave you feeling just like a ghost?<br />You never want to feel so sad and lost again<br /><br />One day you could be looking <br />Through an old book in rainy weather <br />You see a picture of her smiling at you<br />When you were still together <br />You could be walking down the street <br />And who should you chance to meet <br />But that same old smile that you've been thinking of all day<br /><br />You can turn the clock to zero, honey<br />I'll sell the stock, we'll spend all the money <br />We're starting up a brand new day </span></div>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-21749298687959852782012-07-03T00:19:00.000-07:002012-07-03T00:19:14.614-07:00psychologe<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Het was fijn om bij de psychologe te zijn. Helaas (?) heb ik al wat ervaringen bij diverse therapeuten en ik ben er niet slechter van geworden.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">het was natuurlijk wel een half uur brullen. Nog altijd, als ik het verhaal vertel, word ik emotioneel.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">de psychologe gaf aan dat ik al wel snel weer veel op de rails heb staan en dat ik dat goed geregeld heb. Uiteraard is dat deel van de therapie, maar zal ze het ook wel menen. Desondanks voelt het niet zo; ik heb het gevoel dat ik doe wat ik moet doen en dat ik dat 'maar' zo goed mogelijk doe. A. doet het niet en er moet toch wat gebeuren. En ik heb liever de touwtjes zelf in handen.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Als 'huiswerk' moest ik een verslag schrijven en kijken of ik een brief aan A (die ik dan niet verstuur; hoewel?) zou kunnen schrijven, dan wel aan de snol.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">ik heb nog wat te doen.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-55508977338749684412012-06-29T12:30:00.004-07:002012-07-03T00:13:38.273-07:00weer verder<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Ondanks het feit dat het convenant rond is en ik naar de hypotheekadviseur kan, gaat het met mij gewoon niet goed. Ik ben steeds vaker zó ontzettend verdrietig en somber, dat ik er geen gat meer in zie. Ik wil geen leven dat alleen bestaat uit zorgen, geldzorgen en verdriet. Ik heb de keuze niet gemaakt, ik moet dealen met de gevolgen van keuzes van anderen. Maandag ga ik naar een psychologe, want ik ga dit niet redden zo.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En ondanks alles is er het gemis; van zijn aanwezigheid, van zijn luisterend oor, van zijn back-up in de zorgen voor de kinderen. want ondanks alles wat hij met nu geflikt heeft: het was geen kwaaie vent. Dat is-ie nu wel. Maar desondanks mis ik hem gewoon.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En als ik dan van S. hoor dat hij voor de verjaardag van de snol een mooie ring heeft gekocht, doet dat zó zeer. </span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4724887742342843545.post-66075436971590781972012-06-22T11:46:00.002-07:002012-06-22T11:46:29.569-07:00heftige week<span style="font-family: Verdana, sans-serif;">Dinsdag stuur ik A een mail: we moeten praten. 's middags heeft hij er nog niet op gereageerd, dus bel ik hem maar weer op. Hij vindt praten een goed idee.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">'s avonds heb ik een -zeer geslaagd- etentje van het werk. Aan het einde van de avond zie ik op mijn telefoon dat A een mail gestuurd heeft en natuurlijk kan ik het toch niet laten de mail te lezen. dat had ik beter niet kunnen doen, want ik word er erg verdrietig en boos om.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Gelukkig zijn er genoeg aanwezigen die me een harrt onder de riem steken. Maar als ik terugrij ben ik bijna hysterisch over zoveel lompheid, zoveel respectloosheid, dat ik de neiging moet onderdrukken om niet tegen de vangrail te rijden. Halverwege zet ik de auto aan de kant en bel J. die me er weer uitkletst.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Wat stond er in? dat hij misschien inderdaad had moeten zeggen dat de snol er wel was, maar dat hij dat niet gedaan had, omdat hij in onze relatie altijd al moeilijke gesprekken uit de weg was gegaan en dat hij niet met mij kon communiceren.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">En dat ik wat meer waardering moest opbrengen voor het feit dat hij afzag van de overwaarde, van het grootste deel van de inboedel en van andere zaken.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik heb de brief aan meerdere mensen laten lezen en de meesten worden er nog bozer om dan ik.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;">de volgende hadden we het gesprek en hij was verbaasd en boos dat ik niet zo gecharmeerd was van de brief, omdat ik toch steeds wilde weten wat hem bezield had. Dat ik niet zo'n behoefte had aan dolken in mijn rug, snapt hij niet.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Hij begrijpt nu wel dat hij zijn zieleroerselen beter voor zich kan houden.</span><br />
<br />
<span style="font-family: Verdana;">gelukkig zijn we nu tot een overeenkomst gekomen wat betreft het bezoek van de kinderen in aanwezigheid van de snol. Hij bespreekt vooraf hoe het weekend zal verlopen en als dat anders wordt, hij mij daarover informeert. Hij zal er voor zorgen dat het eerste half jaar de kinderen zo min mogelijk met haar worden geconfronteerd.</span><br />
<span style="font-family: Verdana;">het is niet helemaal wat ik wilde, maar ik heb er - misschien onterecht, toch wel vertrouwen in dat hij zich daar aan zal houden. </span><br />
<span style="font-family: Verdana;">Ik blijf er op hameren dat hij moet werken aan het feit dat hij moeilijkheden uit de weg gaat en daar zijn eigen waarheid om creeert. Dat hij op zijn werk maar zeer bepertk melding heeft gemaakt van zijn daden, beschouwt hij als 'privé'. dat is het niet, want een aantal collega's ken ik zeer goed. Maar ja: je kunt natuurlijk altijd recht praten wat krom is.</span>drowninghttp://www.blogger.com/profile/17670450014301104611noreply@blogger.com0