maandag 7 oktober 2013

Houvast

Blijkbaar moet ik op de bodem van de put komen, om er weer uit te kunnen klimmen. Alleen kan ik in die fase nog altijd niet overzien dat er echt een uitweg is, en houvast.
Vanmorgen lag ik om 5 uur weer ouderwets te malen, lag ik weer allerlei argumenten te verzinnen om hem te overtuigen. Argumenten waarvan ik bij voorbaat weet dat ze niet zullen aankomen; hij heeft zijn visie, ik de mijne en die komen voorlopig niet bij elkaar. Hij heeft zijn verleden en ik het mijne en dat maakt ons allebei kwetsbaar.
In plaats van te sporten ben ik eens gaan opruimen in huis, werkt best therapeutisch. En aan het einde van de ochtend was de ergste stress er wel uit.
Het komt niet meer goed, maar dat is dan maar zo.
De reactie van Repel, en het mailtje van een bekende onbekende deden me al veel goed. Het komt wel goed, linksom of rechtsom. Ik ben er (nog) kwetsbaarder uitgekomen dan ik al was en het zal ook wel weer even duren voor ik iemand weer vertrouw. Voorlopig moet ik het zelf doen, met steun van anderen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten