in de eerste dagen, weken van de onheilstijding was ik erg veel met muziek bezig; het gaf me rust, steun en het sleurde me soms helemaal mee, de diepte in. De eerste weken luisterde ik erg veel naar Acda en de Munnik, de CD van 't Heerst. Vooral de tekst van 'Suiker en azijn' en 'Geluk heb je te leen' spraken me erg aan. Maar ook de laatste CD van Daniel Lohues bood me herkenning:'Proaten doen we later wel' en 'Waorom vuult 't zo'
Gaandeweg is de muziek me minder gaan opslorpen, maar nog steeds speelt muziek een belangrijke rol in de verwerking; af en toe schiet ik nog behoorlijk vol bij het horen van een bepaald nummer en dan vooral de tekst'. Overigens is het opvallend hoeveel liedjes de term 'verdrinken' dan wel 'drowning' gebruiken als het over liefdesverdriet gaat.
Teksten als 'just because it feels good, does not make it right' raken me. Maar ook 'Keep your head up' van Ben Howard raakt de juiste snaar. of 'Survivór' van Destiny's child.
Ik heb een playlist samengesteld op Spotify, met de titel van dit logje.
ooit komt er een moment dat ik als afsluiter 'ik ben gelukkig zonder jou' er op kan zetten. ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten