Vandaag kwam A zijn spullen halen. Op mijn uitdrukkelijk verzoek; zijn huis was nog niet helemaal klaar, maar dat is dan jammer: als hij wegwil: weg met die rommel.
Aangezien S op kamp is en W ondergebracht was bij J, konden we 'rustig praten'. Hij ziet niet in dat hij niet in de positie is om een grote mond op te zetten, wat betreft de aanwezigheid van de snol bij bezoeken van de kinderen, maar het is hem niet aan zijn verstand te peuteren. Hij dreigde zelfs met een rechtszaak: moethij vooral doen. En ik word daar zo gefrustreerd van en hij weer kwaad. Ik ben weer met dingen gaan gooien (geen whiskeyflessen, kon me nog net beheersen), maar de buurt genoot weer volop mee.
Later bond hij wel enigzins in, maar echt gezellig werd het niet.
Toen hij weg was (hij heeft nog niet alles meegenomen; hij was verbaasd hoeveel spullen hij nog had. Ik niet, want ik ken zijn verzamelwoede en weggooiangst.) heb ik de woonkamer direct omgegooid: de TV staat ergens anders, de bank is verplaatst, ik heb een kast veranderd. En het is weer een stuk opgeruimder, want die klote-whiskey-flessen zijn gelukkig weg. Om nog wat frustratie kwijt te raken, ben ik nog weer met wat dingen gaan gooien; de foeilelijk cactus verdween met pot en al in het water. Heerlijk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten