Vandaag was A bij de kinderen. En aangezien dat feest hier plaatsvond, was ik weer de hort op. Ik had vrienden gemaild die ik nog uit Utrecht ken en die ik al 5 jaar eigenlijk niet gezien had. Zij hebben beiden hun portie leed ook wel achter de kiezen, zo niet nog te gaan.
Het was goed om er weer te zijn. Alsof de tijd niet heeft stilgestaan (alleen klopt de grootte van hun kinderen niet helemaal; 'gisteren' waren dat nog kleine kinderen, nu 'ineens' pubers) konden we gewoon weer verder gaan waar we gebleven waren. En het deed me goed; was ik 's morgens steeds in tranen, 's middags kon ik er al flauwe grappen over maken.
Goud zijn ze waard, die mensen die er zijn als je ze nodig hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten