zaterdag 12 mei 2012

kalmer

de afgelopen 2 dagen ben ik weer iets kalmer.  Blijkbaar moet het allemaal met horten en stoten gaan.  Donderdag ben ik bij de huisarts geweest voor een verwijzing naar een psycholoog. Op de dagen dat het slecht gaat, ben ik nauwelijks in staat er weer uit te komen en zie ik nauwelijks uitweg. En ik moet er voor de kinderen zijn; die hebben hier ook niet om gevraagd. Het verhaal voor de 400e keer vertellen werkt blijkbaar ook, want de rest van de dag was ik weer wat rustiger. En ook gisteren kon ik mijn verhaal kwijt bij 2 vriendinnen, over de mail en over Facebook.
'het lijkt wel of niemand er meer voor wil vechten' zeiden ze allebei en dat gevoel heb ik ook. Ik wilde wel vechten, graag zelfs, met alles wat ik in me heb. En dat is veel. Maar ik heb de kans niet gekregen.
En nu moet ik nog steeds vechten. Niet meer voor ons, maar voor mezelf en voor de kinderen. Vechten om hier te kunnen blijven wonen, vechten voor mijn eigenwaarde. Vechten voor weer een klein beetje geluk en lichtpuntjes. Vechten om ze te kunnen blijven zien.

1 opmerking:

  1. Bij mij mag je ook nog steeds komen praten hoor! IRL, met webcam etc. Het moet eruit en het valt waarschijnlijk alleen jou op dat het de 401-ste keer is ;-) Komt door de film met het verhaal erbij dat als een irritante niet wegzapbare reclame keer op keer voor je wordt afgespeeld.
    Blij dat het iets beter met je gaat, maar schaam je niet als je wer ff wegzinkt.
    Kussie! Helga.

    BeantwoordenVerwijderen