Vandaag, toen ik thuis kwam, vertelde S. me dat ze morgen naar het huis van A. gaan. Had-ie natuurlijk uitgebreid met me overlegd (not). Ik kon me inhouden, maar ik vond het (weer) zo'n laffe rattenstreek:niet dat ik er nou zo'n bezwaar tegen heb (zolang die snol er maar niet bij is), maar het is wel zo netjes om dat eerst met mij te overleggen. Hij zal er ongetwijfeld wel weer een smoesje voor hebben, maar ik baal ervan: ik voel me voor het blok gezet en dit is niet de manier waarop ik met hem om wil gaan. Niet dat ik zo goed weet hoe ik dat dan wél wil (zijn hoofd eraf trekken is niet de meest geschikte manier, geloof ik), maar dit is het ook niet.
Morgen gaan we weer voor sessie 4 naar de mediator: ik weet vooraf al dat het weer eens een tranendal gaat worden en dat heb ik de laatste tijd wel weer genoeg gehad, geloof ik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten