vrijdag 13 april 2012

motor

het 3e weekend ga ik met een vriendin bij haar zus een caravan schilderen. Dat is lekker; met je handen bezig zijn, leidt je hoofd af. als ik 's avonds, onaangekondigd thuis kom, is hij aan het bellen met de snol. Ik merk het direct. hij gaat weliswaar naaar de keuken, maar blijft 'gezellig' met haar kletsen. Na 5 minuten ben ik het zat en vraag in niet al te vriendelijke bewoordingen of hij het gesprek wil beeindigen. Dat doet hij niet direct, waarna hij diverse huishoudelijke voorwerpen naar zijn hoofd krijgt en ik van pure woede en frustratie met hem ga vechten.
Ik probeer weer een gesprek te voeren, maar het lukt weer niet. Huilend ga ik weg, waar ik een kwartier te laat op een afspraak met J arriveer. Die weet me voor de zoveelste keer uit de put te kletsen en we gaan eens goed aan de zuip. Voor het eerst van mijn leven heb ik een hoger drinktempo dan zij.
Als ik om 3 uur behoorlijk bezopen en verdrietig thuiskom, ben ik zo gefrustreerd dat ik met een sleutelbos allerlei verwensingen op zijn motor kras. Als ik in bed lig, heb ik daar eigenlijk al spijt van. Niet om de motor, maar omdat dit mijn positie geen goed doet.
De volgende dag zeg ik niks en vertrek ik naar U om af te spreken met een goede vriendin. Dat is gezellig en we genieten van onze oude woonplaats, elkaars gezelschap en een flauw zonnetje.
A zegt niets van de motor, maar als ik dinsdag thuis kom, 'slingert' er een uitdraai van een digitale aangifte. Ik ben witheet om zoveel lafheid. Hij heeft al die tijd al geen ruggegraat getoond en met deze aangifte toont hij, m.i., zijn ontzettende gebrek aan kloten. Ik sleep hem mee naar buiten, waar ik hem de huid volscheld en hijn mij kinderachtigheid verwijt. Yeah right. Opnieuw komt het tot een handgemeen, waar de kinderen getuige van zijn.
Ik ben kapot als hij weggaat. Ik maak excuses naar de kinderen, want dit had echt niet gemogen. Wederom bel ik J, die weer een staaltje 'put uitpraten' laat zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten