de eerste weken waren heel erg moeilijk. A was af en toe in huis en af en toe bij diverse vrienden. Als hij hier sliep, sliep hij op de kamer van S. Ik kon niet normaal met hem praten, want ik zat en zit vol verwijten. Hij slaat dan dicht. Ik had en heb het gevoel dat hij zijn eigen waarheid aan het creeren is; hij kan af en toe zulke ontzettende onzin uitkramen, vermoedelijk omdat hij ook wel weet dat wat hij doet niet klopt. Maar als ik dat zeg, krijg ik het verwijt dat ik dingen voor hem invul. Dat is overigens niet geheel onwaar, maar zelf vertelt hij ook niet veel. Hij heeft het gevoel dat hij dit móet doen. Koste wat kost.
Zijn ouders en broer en zus zijn er kapot van. Zijn moeder komt op een donderdag hierheen en samen hebben we gehuild, om zoveel ellende en verdriet.
Vreselijk. Jij zit ook in een gevecht waar je niet om hebt gevraagd. We gan het dealen wijfie. Ik begrijpen niet zo goed wat hij jou verwijt.....heb met een brok in mijn keel zitten lezen...
BeantwoordenVerwijderen*knuf*